ΚινηματοΓραφώντας Ποίηση Ζωής

~ΚινηματοΓραφώντας Ποίηση Ζωής~
Μέσα στο πλάνο του σκηνοθέτη, ο θεατής έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και αυτός δίνει την εντολή η εξιστόρηση να γίνει ΖΩΗ...


Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Κούφιοι Άνθρωποι - Τόμας Έλιοτ

“View”, oil on panel, 10″x8″.  (c)Sean McCusker.
-----------------


Είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι/ είμαστε οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί/ κεφαλοκαύκι άχυρο. Αλίμονο!
Οι στεγνές φωνές μας, όταν/ ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες και ανόητες/ σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί/
στο ξερό μας κελάρι.

Σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση.

Αυτοί που πέρασαν/ με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο  Βασίλειο
μας θυμούνται-αν καθόλου-όχι ως χαμένες
 βίαιες ψυχές, μα μονάχα/ ως κούφιους ανθρώπους
τους βαλσαμωμένους ανθρώπους….
                         III
 «…αυτή είναι η νεκρή χώρα/ αυτή είναι του κάκτου η χώρα
 εδώ τα πέτρινα είδωλα/ σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω από το σπίθισμα σβησμένου άστρου…
                          V
…Mεταξύ ιδέας/ και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης/ και δράσης/ πέφτει η Σκιά
                            Γιατίι δικό σου είναι το βασίλειο
Μεταξύ αντίληψης/ και δημιουργίας
 μεταξύ κίνησης/ και απάντησης/ πέφτει η Σκιά
                           Η ζωή είναι πολύ μακριά
 Μεταξύ πόθου/ και σπασμού
μεταξύ δύναμης/και ύπαρξης/
μεταξύ ουσίας/ και πτώσης
 πέφτει η Σκιά
                          Γιατί δικό σου είναι το βασίλειο
γιατί δική σου είναι η ζωή/ γιατί η ζωή είναι δική σου
δική σου/ αυτός είναι ο τρόπος
που ο κόσμος τελειώνει
 όχι με ένα πάταγο αλλά με ένα λυγμό».

***
 (Τ. Σ. Έλιοτ, «Οι κούφιοι άνθρωποι», σ. 117, «Άπαντα ποιήματα», μτφ. Αριστοτέλης Νικολαϊδης, εκδόσεις Κέδρος).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι υπότιτλοι του συναισθήματος είναι που δίνουν αξία στο ό,τι ειπώνεται. Οι διάλογοι διατυπώνονται ελεύθερα: